DebZ

Het leven is kut, maar krachtig!

Menu

Skip to content
  • Nieuw item

Beveiligd: Holy Shit

21 februari 2018 | DebZ

De inhoud is beveiligd met een wachtwoord. Vul het wachtwoord hieronder in om hem te kunnen bekijken:

Dit delen:

  • E-mail
  • Facebook
  • Twitter
  • Pinterest
  • Google

Zoeken

Laatste geschreven

  • Vaderdag 2019 16 juni 2019
  • Vergistoeristen 30 april 2019
  • De toekomst 12 januari 2019
  • Rouwprotocol 25 oktober 2018
  • Op eigen risico. 20 september 2018
  • Even gevloerd. 13 september 2018
  • Wat maakt jou gelukkig? 4 september 2018
  • Iets met Bambi 9 augustus 2018
  • Zo vaak 4 juli 2018
  • Zoals het klokje thuis tikt… 3 juli 2018

Laatste reacties

  • DebZ op Vaderdag 2019
  • Andrea op Vaderdag 2019
  • DebZ op Vaderdag 2019
  • Andrea op Vaderdag 2019
  • DebZ op Vaderdag 2019

Geef een facebook like :-)

Instagram

  • Vaders.
  • Zo! Na zo’n dag als gisteren moet ik altijd even enorm bijkomen. Emoties vliegen alle kanten op. Blij dat we toch besloten hebben om Vido thuis te houden en niet mee te laten gaan naar Friesland met zijn Beppe. Hoe sneu dat ook was voor hem. Het gaat hier niet altijd volgens planning. (Waar wel?) Maar vaak proberen we er wel wat van te maken. Dus na terugkomst uit het ziekenhuis ben ik met Noah naar de stad gegaan, Franke met Vido naar de dierentuin. Daarna kwam Franke ons verrassen op het terras en sloten we de middag af met McDonalds voor Noah en Vido. Wij hadden allebei echt geen trek, en Pipp en Djix gingen met Beppe langs de Mac. In de avond keken we Formule1 en al kijkend werd ik steeds stiller. Ondanks dat het zo heftig allemaal niet was zet het je toch weer even met beide benen op de grond en zet het je aan het denken. “Never a dull moment.” is een quote die voor ons inmiddels al wel een jaar of 7 telt. De ene keer trek ik het makkelijker dan de andere keer. En nu worstel ik al een tijdje met mezelf. Het ging echt goed met me. Als in, ik had sinds lange tijd het gevoel de touwtjes weer in handen te hebben over “mijn” leven. Dus het stukje Debbie dat even niet gezien moet worden als de vrouw en moeder van. Maar gewoon echt ik. Ik baal dat door de onvoorspelbaarheid van het leven, ons leven, ik die touwtjes weer uit mijn handen heb laten glippen. Maar wat me op de been houdt is dat ik weet dat ik het wel kan. Maar ik weet ook dat er weer even wat rust moet komen alvorens ik er weer vol voor kan gaan. Dus zodra de week vakantie van de kinderen voorbij is ga ik mezelf een flinke schop onder mijn hol geven en weer mijn best doen daar te komen waar ik een tijdje geleden was. Want mezelf weer voelen, zien staan, maar vooral mezelf weer de moeite waard vinden. Want mijn man en kinderen zijn mijn alles. Maar ik moet niet vergeten dat ik meer ben dan moeder en echtgenote alleen. En onderwijl kan iedereen lekker mee blijven kijken in ons leven. Mijn stomme rare filmpjes blijven kijken. En zullen we zien of ik over een paar maanden voor elkaar heb gekregen waar ik voor ga streven. 💪🏻 Dus dat. Wilde ik even kwijt. 😬
  • Zo sta je te dansen in de woonkamer, en zo zit je op de spoedeisende hulp in het UMC. Pijn aan de PEG en hij kwam naar buiten. Dus waarschijnlijk een lek/kapot ballonnetje. (Zit in zijn maag) Dus deze gaat de chirurg zo vervangen. Laten we hopen dat het allemaal soepel verloopt. ❤️
  • Bloed, zweet en tranen. Wollen sokken, blote voeten, gekke bekken. iPhone in positie, zelfontspanner, heen en weer rennen, zweetsnor, verschillende plekken op de bank, huilende kinderen, de dab, gefrustreerd en vermoeid. Maar uiteindelijk toch gelukt en veel gelach rijker. En het is gewoon geworden zoals we zijn 😂😂. Oh het is 1 van deze foto’s geworden, en er missen er nog een paar die ook zo perfect 🤪waren. Maar Beppe Roos kan morgen een statieportret van ons meenemen naar Friesland. 🥳 #statieportret #fotovooroerbeppe #familietelgenhofvandenbroekvandervelden #gezinvanzeven #vijfkinderen #overspannenouders
  • Het zit er op! En wat was het een spannende dag. Allereerst IEDEREEN bedankt voor alle lieve wensen en berichtjes. Vido ging om 11:00 uur richting de O.K. en dankzij de ontzettend lieve pedagogisch medewerkster Rianne en het verplegend personeel was hij bijna al zijn spanning kwijt. Want die was er volop. Vooral het niet weten wat er komen ging vond hij super vervelend. En het feit dat Papa gisteren weer naar huis moest en niet bij ons bleef slapen bracht alleen maar verdriet en boosheid. Pas om 13:30 uur kwam Vido op de uitslaapkamer. Je kunt je voorstellen dat wij hem ondertussen wel een beetje knepen. 2,5 uur later pas terug komen terwijl er 45 minuten voor de operatie stond. Wat bleek, wegens drukte op de uitslaapkamer was Vido nog op de o.k. en had niemand ons geïnformeerd. 😰 Dat was even peentjes zweten. 15:30 terug op de kamer, dus het was een lange dag. Nou twee keer flink gespuugd, maar verder echt een bikkel. Je kunt overduidelijk zien dat hij zich niet prettig voelt maar hij klaagt niets. Zijn infuus doet wat pijn en de huid onder zijn oude sonde pleister. Maar over de gastrostoma hoor je hem niet. Hij heeft honger en wilt eten maar helaas. Dat mag niet. Morgen halve maaltijden en half vocht, en Donderdag hele maaltijden en als dat goed gaat dan gaan we weer lekker naar huis. Het was in ieder geval een enerverend dagje. Nu lekker uitrusten. Papa is onderweg naar huis naar de andere kinderen en Beppe Roos. En wij gaan even de spanning van de dag van ons af chillen. ❤️

Volg me

Love Me, Hate Me, Follow Me

Follow Us on FacebookFollow Us on TwitterFollow Us on HyvesFollow Us on Instagram

Het verleden

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid

Post navigation

«
»
Proudly powered by WordPress | Theme: pachyderm by Caroline Moore.
loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres.
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.